Te weinig sex
Ik hoor aantallen mannen met regelmaat klagen over te weinig sex. Dat ligt in de spreektaal dan meestal aan de vrouwen.
Vervolgens hebben mannen er moeite mee om tegen hun vrouw te zeggen: ‘Ik beleef minder sex dan dat ik zou willen én dat vind ik vervelend’
Vervolgens zeggen veel mannen dan ook niet: ‘Ik verwijt het jou niet, ik stel je hiervoor niet verantwoordelijk én vraag niet of jij daar een oplossing voor hebt’.
In veel gevallen blijft het ook nog achterwegen om te zeggen: Ik zou graag mijn behoefte naar meer sex willen onderzoeken en waar mijn kracht hierin zou kunnen liggen binnen onze relatie.
Ik hoor mannen ook over het moeten accepteren wanneer de vrouw geen zin heeft. Maar aan de andere kant als de vrouw (iets) wil moet de man present zijn.
Het delen van liefde sex en intimiteit is een soort waarde uitwisseling geworden. Ik geef en ontvang onder voorwaarden die mij het best aan staan. Soort sexeconomie waar je betaald voor je diensten.
De werkelijk onderliggende kwetsbare behoeften zijn zo gecamoufleerd en verhuld. Het risico om daarin niet ontvangen te worden is volledig afgedekt. We kunnen spreken over verborgen contracten en ontbonden contacten. Want is er nog werkelijk contact en verbinding? Met jezelf en/of de ander?
Ik merk dat ik het, ook in alledaagse dingen, soms nog lastig kan vinden om in mijn ergernissen en oordelen, mijn eigen behoeften te herkennen. Wat heb ik nodig en hoe zorg ik hier voor?Maar ook wat is mijn aandeel en verantwoordelijkheid?
Hoe kan ik de onvolkomenheden van de ander zien als een poort naar mijn eigen tekortkomingen?
Ja ik vind het spannend en voel me kwetsbaar in mijn liefde voor jou. Ja ik wil misschien wel dingen die jij niet wilt. Ja ik ben ergens bang dat je me afwijst als ik met mijn eigenaardigheden en verlangens kom. Ja ik weet het soms ook niet meer.
Soms is het ook heel behulpzaam om eerst even niet te weten of je nu te weinig sex ervaart of méér van iets anders wilt!!
Weet jij voor jezelf wat jij wilt? Wat jij verlangt?